بردۀ دیگران یا بندۀ خدا؛ راه سومی نیست
6 بهمن 1402
منبر مکتوب
بردۀ دیگران یا بندۀ خدا؛ راه سومی نیست
یکـی از موضوعـات مهمـی کـه در آموزش دیـنداری و تبلیغات دینـی مـورد غفلـت قـرار گرفتـه اسـت، تبییـن عقلانـی ضـرورت و اضطـرار بندگـی خـدا اسـت. معمـولا در شـیوه های رایـج، بـا مباحـث کلامـی عالمـان دینـی در پـی اثبـات ایـن موضـوع هسـتند و حـال آنکـه ادبیاتـی کـه موثرتـر و واقعبینانه تـر میتوانـد گرهگشـایی کنـد توصیـف اضطرار انسـان هـا به بندگی خـدا اسـت. اصلیتریـن ضـرورت بندگـی خـدا بـه عنـوان یـک واقعیـت بـزرگ ایـن اسـت کـه انسـان اگـر از بندگـی خـدا بیـرون آمـد، بنـدۀ غیـر خـدا و طاغویـت عالـم خواهـد شـد و ایـن گونـه نیسـت که رها و آزاد باشـد. این یک فریب بزرگ اسـت که کسی فکـر کنـد اگـر بنـده خـدا نشـد، پـس آزاد خواهـد شـد…
دیدگاهتان را بنویسید